~ अमित कालेकर, 24 जून 2022 (Do like and comment!)
आज पुणे सासवड वारीबरोबर चालत जाण्याचा प्लॅन होता. दिवेघाटातून जाणारा हा सर्वात मोठा आणि अवघड टप्पा पार करायचा अशी अनेक वर्षांची इच्छा होती. मुलीने न कुरकुरता घरून स्टार्ट पॉईंटला पहाटे 5:45 ला सोडलं! आमच्या ट्रेक ग्रुपबरोबर 6:15 ला स्वारगेटच्या नटराज हॉटेलपाशी जमून तिथून चालायला सुरुवात केली.
जसजसा वेळ गेला तसतसे ऊन वाढत चालले. आज नेमकं पावसाळी हवामान नसून कडक सूर्य! सुमारे 10 km चालल्यावर माऊली पालखीचं मनोहारी दर्शन घडलं. फुलांच्या हारांनी सजलेला चैतन्यमयी तो रथ पाहून मनात सालाबादप्रमाणेच भक्तीभावाचा संचार झाला. हात आपोआप जुळले, आणि पाऊले त्या रथाकडे वळली. ज्ञानेश्वर माऊलीच्या पादुकांचे दर्शन आणि स्पर्श घडला. तुफान गर्दी! तरी माऊलींच्या इच्छेने मार्ग सापडत गेला.
वारीबरोबर पुढं वाटचाल सुरू ठेवली. उत्साही ग्रुप मेंबर्सबरोबर अंतर झपझप मागे पडत चालले. मध्येच थांबून वडापाव, चहा, फोटोज. लोक किती दानशूर असतात, समाजाला किती देणं देतात हे वारीत समजतं. पाणी, बिस्किटे, खिचडी, केळी, मेडिकल सुविधा, सगळं अव्हेलबेल, आणि फुकट. शिवाय, होणारा कचरा लगेच सावरणाऱ्या सेवाभावी संस्थाही अफाट कार्य करतात. वाटेत ठिकठिकाणी सुंदर रांगोळ्या काढल्या जात होत्या, छोट्या मुलांना ऐतिहासिक वेषांत बाजूच्या तात्पुरत्या केलेल्या स्टेजेसवरती उत्साहात नाचताना बघून वेगळंच चैतन्य येत होतं.
पण ऊन वाढत चाललं होतं. मला पुढं जास्त कन्टिन्यू करण्याची इच्छा होईना. फुरसुंगी ब्रिज पार करून उरुळी देवाची पर्यन्त पोचलो, आणि म्हटलं आज इतकं पुरे. आता परत फिरावे. नुकतेच आता ढग दाटत होते, हवा गार व्हायला लागली होती, पण तरी आता इथून पुढे जाण्याची इच्छा नव्हती.
मग एक रिक्षा मिळाली, त्यातून कोंढवा खडी मशीन चौक, आणि तिथून पुढं 2 बाईकस्वारांकडून लिफ्टस घेत स्वारगेटपर्यन्त पोचलो.
मग परत थोडा उत्साह आला, आणि तिथून पायी घरी निघालो. 4 किमी चाललो, आणि मग परत एक ऑटो करून घरी परतलो. आज एकूण 21 किमी चालणं झालं. पुणे सासवड 32 किमी होतं, त्या मानाने हे कमीच, पण तरी ओके. कदाचित कालच केलेल्या सिंहगड ट्रेकचा थकवा ही कारणीभूत असावा...
पण आता ठरवलं, की पुढच्या वर्षी हा टप्पा यशस्वीपणे पार करणारच!
माऊली माऊली ☺️☺️🙏🙏
